Şartlanmaların değer yargılarını, değer yargıların duygularını meydana getiriyorsa, duygularından kurtulmaya çalışmakla sadece vakit kaybedersin.
Duygularını bir gün değiştirirsin, iki gün değiştirirsin! Ya üçüncü gün?
Kendinde yapacağın bir analizle, bir özeleştiriyle, yaşamında yakaladığın vicdan yakarışlarınla, nelere şartlandığını ve neleri örttüğünü çok rahatlıkla görebilirsin.
Şartlandıklarını ortaya çıkararak gerçeği örten en büyük nar perdelerinin birini görebilirsin.
Şartlandıklarının yanlış olduğunu, o konuda şartlandıklarının doğrusunu, aslını gerçeğini ancak Muhammed Aleyhisselam’a tâbi olduktan sonra görebilir ve bu şartlanmalarından ancak O’nun dediklerini uygulamaya koyduktan sonra kurtulabilirsin.
Sende irâde de açığa çıkarsa “bilincinden gelenlerle yaşama çalışması olan, şuurlu bir yaşama geçme çalışması olan Resûlullâh’ı en iyi şekilde anlama olayı olan tasavvuf”a girersin en nihâyetinde…
Tasavvuf bir hobi değildir!..
Tasavvuf “sen şunla ilgileniyorsun bende tasavvufla ilgileniyorum” demek için değildir.
“Tasavvuf, Allah Resûlü’nü en iyi şekilde anlamaktır.”..!...?
Muhammed Aleyhisselam kendisini değerlendiren için sırf hayırdır!
Gününü Resûlullah’ın dedikodusuyla harcayan için ise yaptığı dedikodu oranında şerdir Muhammed Aleyhisselam!
“Şeytan şerdir” fakat şeytâniyete tâbi olmayıp bilincine uyan için “şeytan hayra vesile olmuştur! ”
“Şeytanı müslüman olmak” ne demek acabâ?
Seni Allah Resûlü'ne uymaktan alıkoyan herkes, seni Allah Resûlü'ne uymaktan alıkoyan her şey senin şeytanındır! Şeytan diye bir varlık böyle bakınca yoktur, yâni sen, kendi kendine üretiyorsun şeytanını!
İnsanın başına ne gelirse duyguları sebebiyle gelir! “Başına ne gelirse”den amacım “yaşadığın olaylar” değildir, "olayların sende yarattığı şeytana uyma"dır!
İmthanla kendi kapasiteni görürsün, görüyorsun!
Şeytan, sendeki hayvanlıktır! Madde bedendir senin şeytanın!
"Sen ve eşin birbirinize düşman olarak inin" ne demek istiyor, ne dersin?
Duyguların da şeytanındır!
Meselâ sen “Allah’ın sevdiği kul dünyalıkta da rahattadır” diye şartlanmışsan, kötü dediğin bir olay yaşadığında ilme uymamanın açığa çıkması olarak “Allâh’ım ben sana ne yaptım”dersin ve duygularını harekete geçirerek üzülmüş, isyan etmiş olursun!
Kötü dediğin bir olay esâsen “belâ”dır. Muhammed Aleyhisselam’a göre “Allah’a yaklaştıkça belâlar artar!”
Fakat sen, sisteme uygun olarak düşünmeyi ve hareket etmeyi terk edip “etraf putu”na taparcasına duygularının esâretine girersen senin efendin Muhammed Aleyhisselam değil, duygularındır!
Hâkan TÜRKMEN
11 Ekim 2009
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder